Ný skref til framtíðar.

Nú 10. september, eru ekki bara tímamót í íslenskum stjórnmálum heldur einnig ákveðin tímamót í eilífri sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar til að geta staðið á eigin fótum.

• Nú eru fyrstu skrefin stígin í síðari orkuskiptum þjóðarinnar með nýrri stefnumótun ríkisstjórnarinnar í umhverfismálum.

• Nú hefst rafbílaöldin af fullri alvöru og rafvæðing skipa í höfnum landsins. En auðvitað hafa farið fram miklar málamiðlanir þegar þessi stefna er mótuð, en hún boðar samt nýja tíma og bjartari framtíð.

• Hún boðar einnig nýja trú á öðruvísi framþróun þjóðarinnar byggða á nýjum stoðum en þeim sem til þessa hafa verið grundvöllur að sjálfstæði Íslands og í efnahagslífi þjóðarinnar.

• Fyrra skrefið var þegar hitaveitan í Reykjavík hóf starfsemi og raforkuframleiðsla hófst á síðustu öld. Sennilega eiga þau eftir að vera miklu fleiri í framtíðinni og margar nýjar lausnir líta dagsins ljós.

Orkustofnun notar einnig þennan dag til að draga línu í sandinn og segir í raun hingað og ekki lengra í raforkusóun íslendinga. Í áratugi hefur verið farið ógætilega í þeim efnum, virkjað hefur verið ótæpilega af fyrirhyggjuleysi fyrir hagsmuni erlendra stórfyrirtækja.

• Í skýrslu Orkustofnunar sem birtist í dag segir m.a. um virkjanaþörf Íslendinga 2050:

• „Orkustofnun telur þörf á að virkja sem samsvarar þremur Blönduvirkjunum á næstu þremur áratugum þó að engin ný stóriðja komi til. Orkuskipti í samgöngum og aukin rafnotkun auka eftirspurnina“.

• Sem betur fer lifi ég ekki þessa tíma því þessar virkjunarþarfir munu verða mikil inngrip inn í íslenska náttúru til viðbótar því sem þegar hefur verið gert í þágu erlendra aðila. En þessu fylgja líka ljósir punktar, s.s. ný viðspyrna.

• Tæplega verða byggð fleiri stóriðjufyrirtæki í landinu í eigu útlendinga þar sem ódýr orka verður aðdráttaraflið. Vegna orkuskorts.

• Tæplega verður flutt út rafmagn til annarra landa. Vegna orkuskorts.

• Nú getur Landsvirkjun með þjóðina að bakhjarli gert miklu harðari atlögur að stóriðjufyrirtækjunum um stórhækkað orkuverð og greiðslur á eðlilegum sköttum til þjóðarinnar.

• Þjóðin þarf að nota alla nýja orku og þá sem til fellur sjálf um ókomin ár.

• Einnig þarf að breyta lögum um markmið Landsvirkjunar.

RUV.IS

 

Þarf þrjár virkjanir til að anna eftirspurn

Virkja þarf sem nemur þremur blönduvirkjunum á næstu þremur áratugum, að mati Orkustofnunar, til að anna eftirspurn eftir raforku.

Umbylting samgöngukerfisins nálgast

Pólitík og leynimakk?

• Það er erfitt að skilja orð Arn­ars Árna­sonar sem er formaður Lands­sam­bands kúa­bænda, um skip­an nýrra full­trúa stjórn­valda í verðlags­nefnd búvara.

 

Því alla tíð hefur það verið eitthvert pólitíkst makk utan um þá nefnd sem hefur farið með miðstýrðar ákvarðanir um verð á búvörum og um styrki til handa bændum.

For­ysta bænda hef­ur gagn­rýnt Þor­gerði Katrínu Gunn­ars­dótt­ur land­búnaðarráðherra harðlega fyr­ir að skipa Þórólf Matth­ías­son hag­fræðipró­fess­or í nefnd­ina ann­ars veg­ar, og hins veg­ar Kristrúnu M. Frosta­dótt­ur, hag­fræðing hjá Viðskiptaráði.

Þórólfur er þarna skipaður sem fulltrúi neytenda tilnefndur af Félagamálaráðherra. Verkalýðshreyfingin hefur ekki treyst sér að tilnefna fulltrúa í nefndina vegna þess að bændur hafa misnotað veru þeirra í þessari nefnd í gegnum árin.

Að vísu á ég erfitt með að átta mig á veru fulltrúa frá Viðskiptaráði í nefndinni. En ég er ekki stuðningsmaður ráðherrans en átta mig á því að þörf er fyrir breytingar.

Málið er bara þannig, að fyrirkomulagið á verðlagningu á búvörum verður að standast málefnanlegrar gagnrýni frá hagfræðingum sem hafa til þessa gert athugasemdir við fyrirkomulagið. Ef allt stenst skoðun er allt í góðu annars verður að gera lagfæringar sem taka tillit til hagsmuna neytenda ekki síður en bænda.

Bændur eiga afurðarstöðvarnar og stjórna þeim. Bændur njóta mjög mikilla styrkja frá neytendum og fara afurðarstöðvarnar nú fram með offorsi og krefjast meiri ríkisstyrkja. Það gera þeir með því að lækka verð á framleiðsluvörum bænda, með óbeinni kröfu um að ríkissjóður hlaupi undir bagga með bændum. 

„Ráðstöfunin lyktar af pólitísku makki“