Hvað merkir peningaþvætti?

,,Talað er um að þvo peninga eða peningaþvætti þegar uppruni illa fengis fjár er hulinn svo að þess virðist hafa verið aflað með löglegri starfsemi. Tilgangurinn er að reyna að koma í veg fyrir að upp komist að einhver á illa fengið fé en gera honum engu að síður kleift að nota það.

Sem dæmi má nefna að maður sem situr uppi með mikið af seðlum sem eru afrakstur þjófnaðar eða fíkniefnasölu á væntanlega erfitt með að útskýra fyrir viðskiptabanka sínum hvers vegna hann vill leggja svo mikið reiðufé inn á reikning. Það myndi líka vekja athygli ef hann reyndi að kaupa sér dýran bíl eða fasteign og greiddi fyrir með reiðufé.

Þess vegna er freistandi fyrir hann að þvo féð, það er láta líta út fyrir að þess hafi verið aflað heiðarlega. Hann gæti til dæmi fengið kunningja sinn sem rekur verslun sem hefur miklar tekjur í reiðufé til að taka við fénu og setja sig á launaskrá í staðinn. Þá fær hann reiðufénu breytt í laun sem hann getur lagt inn á bankareikning og tekið þaðan út og notað án þess að mikið beri á því.

Peningaþvætti er ólöglegt, bæði á Íslandi og víðast hvar annars staðar, þótt misjafnt sé hve langt er gengið í að uppræta það. Um þetta fjalla lög nr. 80 frá 1993 með síðari breytingum um aðgerðir gegn peningaþvætti.

Þau lög leggja meðal annars ríka skyldu á fjármálastofnanir að reyna að koma í veg fyrir að þær séu notaðar til peningaþvættis" (Vísindavefurinn)

• Ekki ná gleyma því, að það er einnig peningaþvottur þegar fé er stolið undan skatti. Þá einna helst í fyrirtækjarekstri þá þegar ekki er skilað eðlilegum virðisaukaskatti,tekjuskatti, tryggingagjöldum og lífeyrissjóðagjöldum. Viðskiptavinir eru iðulega þátttakendur í slíkum þvotti.
  *
• Þá er gjaldmiðillinn í slíkum viðskiptum með svart fé er nánast alltaf stórir seðlar. Einnig getur verið um ýmsar mútur að ræða sem eru algengar í atvinnulífinu
  *
• Það sama á við um þegar vörur eru teknar út úr rekstri fyrirtækja og þær notaðar sem gjaldmiðill
  *
• Einfaldlega einnig þegar eigandi fyrirtækis tekur peninga úr peningakassanum og notar þá fyrir sjálfan sig
  *
• Í sama flokki telst það þegar eigandi fyrirtækis skuldsetur það til að kaupa vöru eða þjónustu til einkanota. Varan er þá gjarnan skráð sem eign fyrirtækisins t.d. bíll
  *
• Mikið tíðkað fyrir hrunið. Þegar fólk stofnaði fyrirtæki utan um heimilishaldið.

 

 

 

Villi vill greinilega auka við skattagreiðslur launafóllks

• Enn einu sinni reynir Vilhjálmur að skaða hagsmuni launafólks með vanhugsaðri orðræðu sinni
  *
• Nú ætlast hann til að fyrirtækið,,Elkem" fái notið niðurgreidds raforkuverðs frá íslensku þjóðinni.

Ef fallist yrði á þær kröfur hans myndi það sjálfkrafa hækka tekjuskatt sem launafólk er nær eitt um að greiða á Íslandi.

Skaga-Villa tókst einnig að afreka það fyrr á árinu að svo nefndur 40 ára húsnæðislánaflokkur yrðu felldur niður hjá launafólki nema í undantekningar-tilfellum. Hann hélt uppi þeim áróðri að eignarmyndun fólks væri svo lítil hjá fólki á slíkum húsnæðislánakjörum.

Hann gerir sér enga grein fyrir þeirri staðreynd að láglaunafólk er sama um þessa eignamyndun sem Villi hefur áhyggjur af. Fólk áttar sig á þeirri staðreynd að það býr í íbúðinni öll þessi 40 ár á meðan greitt er af þeim lánum sem á íbúðinni hvíla.

Það væri enn hærri upphæð sem yrði að greiða í leigu ef íbúðin væri leiguíbúð fyrir utan allt öryggisleysið og kostnað sem af slíku leiðir bæði í peningum og áhrifum á uppeldi barna. Láglaunaðar barnafjölskyldur átta sig á slíkri staðreynd.

Þá á viðkomandi fjölskylda íbúðina skuldlausa eftir lokagreiðslu lána. Það er ekki verðtryggingin sem íþyngir láglaunafólki, heldur allt of háir vextir.

Í stað þess er láglaunafólki beint að svo nefndum ,,óhagnaðardrifnum leigufélögum" þar sem fólk greiðir háa húsaleigu (þar munar mestu um óhagstæð lán sem hvíla á leiguíbúðunum og kostnað vegna yfirbyggingar slíkra fyrirtækja)Þessi félög vilja hafa stuttan lánstíma.

Þegar lánin sem hvíla á slíkum leiguíbúðum eru upp greidd með leigugjöldum leigjenda, stendur leigjandi uppi eignalaus þrátt fyrir að hafa greitt upp skuldir þær sem hvíldu á íbúðinni auk rekstrarkostnað og afskriftir.

KJARNINN.IS

 

Hafna ásökunum Vilhjálms um að Landsvirkjun sé að „slátra“ Elkem

Landvirkjun hafnar því að sýna stóriðjufyrirtækjum óbilgirni með því að selja raforku á hærra verði til þeirra en áður. Vilhjálmur Birgisson vill að Landsvirkjun dragi úr arðsemi sinni til að bæta rekstrarskilyrði Elkem og Norðuráls á Grundartanga.