Nú titra gamblarar sem aldrei fyrr

• Nú titrar frjálshyggjufólkið í landinu vegna þess að fjölmennasta verkalýðsfélag landsins vogar sér að hafa stefnu í vaxtamálum og vogar sér að hafa stefnu í starfsháttum lífeyrissjóðs verslunarmanna
  *
• Frjálshyggjuliðið óttast auðvitað einnig, að EFLING komi í kjölfarið á VR í lífeyris pólitíkinni og síðan helstu verkalýðsfélög landsins. Það eru einmitt miklar líkur á því.

Það hefur lengi verið ljóst að hin „bláa-hönd“ hefur í raun haft yfirhöndina er varðar rekstur lífeyrissjóðanna og stefnu þeirra í vaxtamálum og lánamálum.

Þetta vald hefur í raun verið vökvað í gríðarlegri miðstýringu á málefnum sjóðanna á vettvangi samtaka atvinnurekenda ásamt hliðargeirum þess.

Þar hefur stefna fulltrúa atvinnurekenda ásamt fjárfesta verið mótuð allt er varðar starfsemi lífeyrissjóðanna í landinu og þeirra fulltrúar hafa framfylkt þeirri stefnu sem þar er mótuð.

Atvinnurekendum hafa haft yfirhöndina vegna flokkslegra banda á milli aðla þar sem margir fulltrúar launafólks eru flokksbundnir Sjálfstæðismenn sem eru greinilega bundnir af tiltekinni stefnu.

Fulltrúar launafólks í stjórnum lífeyrissjóðanna er ekki skipulagt lið, heldur hópur með mjög mismunandi viðhorf , bæði hagsmunatengd atvinnugreinum og af pólitískum viðhorfum.  

Ég geri ráð fyrir að VR verði áfram frjálst af því hvernig það velur fulltrúa sína í stjórn lífeyrissjóðsins. Það geti t.a.m. ekki verið hlutverk FME að kveða á um hvernig það er gert. Aðal atriðið er að valið fari fram með lýðræðislegum hætti.

FME ætti auðvitað að rannsaka það hvernig samtök atvinnurekenda kýs um sína  fulltrúa í stjórnum allra lífeyrissjóða í landinu.

Þá virðist það vera algjörlega órannsakað  af hálfu FME hvernig lífeyrissjóða apparatið kom að hrundansinum og hvernig sá dans rýrði mjög lífeyrismöguleika sjóðfélaga lífeyrissjóðanna.

Fagnar lífsmarki FME

Athugasemdir

[Kristbjörn Árnason, 24.6.2019 kl. 17:53]

Af gefnu tilefni, þegar það kemur upp á hér að einhverjir vaða hér upp ómerktir og eru með skæting þá eyði ég þeim. Það vill svo til að ég sem fyrrum formaður í verkalýðsfélagi þekki nokkuð vel reglurnar  og lög um lífeyrissjóðina. Sem allt á sinn uppruna í kjarasamningum.

Það er t.d. ekkert í lögunum sem segir til um hvaða aðferðir verkalýðsfélögin nota til að tilnefna sína fulltrúa í stjórnir lífeyrissjóðina. Líklega er það algjört einsdæmi með þennan lífeyrissjóð að það er eitt verkalýðsfélag sem tilnefnir alla fulltrúa launafólks í stjórn sjóðsins.  En nánast alltaf þurfa mörg félög að koma sér saman hverjir sitja í stjórn sjóðanna fyrir launafólk. 

Þá þekki ég þokkalega fimm ára rifrildið sem var innan ASÍ á sínum tíma, þegar í ljós kom að atvinnurekendur ættu að leggja til stjórnarmenn stjórn lífeyrissjóðina og það jafnmarga og launafólk. Atvinnurekendur eru almennt ekki sjóðfélagar í almennu lífeyrissjóðunum. Fyrir 1980 bar þeim engin skylda til að vera í lífeyrissjóði en eftir þann tíma gátu þeir valið sér sjóð og þeir hafa einnig skipt um sjóði.