Nútíma íþróttaiðkun er ekki endilega holl börnum og ungmennum

• Það er mikil einföldun og algjör hálfsannleikur að fullyrða, að íþróttaiðkun eins og gerist í nútímanum þar sem peningaöflin ráða ferðinni sé börnum og ungmennum holl.

Þar er alls ekki um að ræða frjálsan og skapandi leik sem er börnum og ungmennum nauðsynlegur. Þar ræður arðurinn öllu máli og til þess að arður skapist verða liðin að sigra.

Ragn­hild­ur Skúla­dótt­ir,sviðsstjóri þró­un­ar- og fræðslu­sviðs Íþrótta- og ólymp­íu­sam­bands Íslands, ÍSÍ. seg­ir að í þessu sam­bandi skipti ábyrgð for­eldra mestu máli. Að þeir grípi inn í þyki þeim æf­inga­álag vera of mikið. Þá sé brýnt að senda börn sín ekki meidd á æf­ing­ar.

Spurð hvort komið hafi til tals inn­an ÍSÍ að leggja til eitt­hvern há­marks­fjölda klukku­stunda á viku sem börn ættu að æfa seg­ir hún svo ekki vera.

„Ég er ekki viss um hvort það væri skyn­sam­legt eða á hvaða for­send­um ætti að setja slíkt viðmið. Eðli íþrótta­grein­anna og álag get­ur verið svo mis­mun­andi - það er hægt að reyna meira á sig á hálf­tíma en á tveim­ur tím­um. Það ætti fyrst og fremst að leggja áherslu á að sem flest börn fái sem fjöl­breytt­asta hreyf­ingu og það er hægt að gera inn­an sömu íþrótta­grein­ar­inn­ar.“

• Ragn­hild­ur Skúla­dótt­ir, er alls ekki hlutlaus aðili í þessu máli. Hún er talsmaður þeirrar stefnu sem íþróttahreyfingin hefur aðhyllst. M.ö.o. afreksíþrótta hreyfing.

LESLISTINN.IS

 

Almennt er staðhæft að íþróttir séu hollar fyrir börn og unglinga. En er það svo?

Þá er talað um fjölmargar ofbeldisfullar keppnisíþróttir jafnvel þótt þær séu iðulega einhæfar. Ásamt markmiðunum er þeim fylgja og þeim aðferðum sem notaðar eru til að ná sigrum.

Enginn hámarksfjöldi æfingatíma