Allt ofbeldi er óþolandi, þá er sama hverjir valda því.

• „Yf­ir­völd í Þýskalandi hafa hvatt gyðinga þar í landi til að forðast að bera koll­húf­ur á meðal al­menn­ings á ákveðnum svæðum í land­inu“.

Það er reyndar svo að yfirvöld í fjölmörgum Evrópuríkjum hafa bannað, að fólk beri trúarleg tákn eða einkenni  opinberlega.

Múslimar hafa mátt búa við ofbeldi frá hendi hægri-öfga­manna og nýn­as­ista í Evrópu um mjög langt árabil sem veldur öllu kristnu fólki áhyggjum.

Í Þýskalandi hef­ur ofbeldið verið mjög áberandi eftir hinn  mikla flóttamannavanda sem hefur kristallast í álfunni síðustu árin.

Það er ljóst að ofbeldisfullir stjórnarhættir í mörgum löndum múslima gagnvart almenningi. Einnig í Ísrael af hálfu stjórnvalda gagnvart Palestínumönnum hefur sín áhrif.

• Síonistar hika ekki við að hrekja burt Palestínumenn af landi sínu og híbýlum með gríðarlegu ofbeldi.

Mitt í miðju ofbeldinu hræra herveldin í kúgunargrautnum sem veldur þeim mikla flóttamanna vanda sem sækir Evrópu heim. Evrópuríkin eru ekki saklaus í þessum efnum.

Síonistar skipta sér stöðugt að viðhorfum friðelskandi fólks víða um heim, hafandi a.m.k. nokkur herveldi að bakhjarli í þeim ofbeldis tilburðum sínum.

 

Ofbeldið gegn gyðingum „skammarlegt“

Hver borgar hverjum?

• Satt að segja hélt ég að það væru neytendur sem greiddu allan kostnað við innflutning á vörum til landsins í hækkuðu vöruverði.

Svo sem vörugjöld, tolla, flutningskostnað, allskonar kostnað innflytjandans og síðast kostnað smásölunnar.

Allir þessir liðir taka á sig sérstakar álagningar innflytjandans auk hrikalegs vaxtakostnaðar sem allstaðar kemur inn í myndina.

Það virðist koma úr hörðustu átt þegar kaupmenn hafna því að allir geti krafist arðs af fjárfestingum sínum. 

Kaupmenn hafa af því áhyggjur að opinberir aðilar vilji arð af fjárfestingum sínum í vöruhöfnum. Það minnkar auðvitað álagningarmöguleika þeirra sjálfra

 
„Við mót­mæl­um því að þjón­ustu­gjöld, sem eiga að standa und­ir eðli­leg­um rekstri og upp­bygg­ingu hafn­anna, séu þannig nýtt sem skatt­stofn af borg­ar­yf­ir­völd­um,“ seg­ir Ólaf­ur Stephen­sen, fram­kvæmda­stjóri Fé­lags at­vinnu­rek­enda, í sam­tali við Morg­un­blaðið.

Mótmæla hærri arðgreiðslum

11% vaxtalækkun er gríðarlega mikilvægt skref.

• Það munar um minna
  *
• Þetta er nálægt 11% vaxtalækkun
  *
• Er vextir lækka úr 4,5% niður í 4,0% eða um 0,5 prósentustig.
  
  Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, sagði í Bítinu á Bylgjunni að stýrivaxtalækkunin hafi í för með sér að ráðstöfunartekjur fólks sem skuldi 30 milljónir króna í húsnæðislán með breytilegum vöxtum geti aukist um 150.000 krónur á ári.
  
  Fyrir mann sem skuldar 30 milljónir þarf hann að þéna 200000 þúsund til að hafa 150000 í reiðufé til að greiða vexti.  

„Gríðarlega ánægjuleg tíðindi“

Það er ekki lífhættulegt.

• Eða , „Það myndi ekki að drepa fólk að gefa því tæki­færi. Við þurf­um að gyrða okk­ur í brók,“ seg­ir Hall­dóra Þ. Jóns­dótt­ir, for­stöðumaður hjá Ási styrkt­ar­fé­lagi, um ráðning­ar starfs­fólks með fötl­un og skerta starfs­orku.

Eftir nær 25 ára starf sem grunnskólakennari veit ég fyrir víst, að það er mikil þörf á því að fá fólk sem er skilgreint fatlað (en er það jafnvel ekki) til starfa í  flestum grunnskólum landsins.

• Þá er ég að tala um skóla sem telja sig vera „skóla án aðgreiningar“  Þá er ég að tala um fólk með fjölbreytta fötlun.

Það er augljóst að það er fátt sem þroskar grunnskólabörn meir en að kynnast fjölbreytileikanum sem fyrst í lífinu.

Mig minnir að grunnskólar borgarinnar séu eitthvað um 44 talsins er gætu hæglega haft um 150 fatlaða fullgilda starfsmenn að störfum t.d. í hlutastörfum.

Það er fátt sem hefur þroska mig betur en að ég nánast ólst upp,  rétt eins og heimilisköttur á vinnustofu Blindrafélagsins á Grundarstíg. Það var virkilega góður undirbúningur undir lífið hjá mér, reynsla sem  hefur nýst mér mjög vel í atvinnulífinu.

Á þá vinnustofu mættu reglulega fjölmargir rithöfundar bæðir þekktir og lítt kunnir til að lesa upp fyrir starfsmenn þar bæ uppköst sín á meðan ritstörfin stóðu yfir og fengu gjarnan jákvæðar og málefnalegar tilsagnir.

Nánast allir starfsmenn félagsins voru blindir og unnu fulla vinnu og voru stoltir af. Unnu þeir bæði við handavinnu sem nauðsynleg var við framleiðsluna en einnig við hættulegar trésmíðavélar.

„Það myndi ekki að drepa fólk að gefa því tækifæri“

Mikilvægt að endurúthluta fjölmörgum lóðum sem nú geyma 75 bensínstöðvar

• Frábær stefnumörkun hjá borginni um fækkun bensínstöðva í Reykjavík

„Ég er aðeins hugsi yfir þessu útspili borgarinnar. Mér finnst þeta ansi brött nálgun á þá mögulegu þróun sem gæti orðið á næstu árum,“ segir Jón Ólafur Halldórsson, forstjóri Olís.

En borgarráð samþykkti í gær stefnu sem felur í sér að bensínstöðvum í Reykjavík fækkar um helming á næstu sex árum.

Það er augljóst að þörf fyrir bensínstöðvar fer snarminnkandi með til komu rafmagnsbíla og síðan metanbíla. Hér takast auðvitað á sérhagsmunir olíufélaganna og almennings hins vegar.

Félögin vilja sjálf ráða því hvernig þessar lóðir verða nytjaðar til framtíðar og í þeirra umsjón. Við þetta rýrnar verulega huglægt verðmæti félaganna því þessar lóðir eru mjög verðmætar borginni og eru jafnan staðsettar á mjög mikilvægum stöðum.

Þetta eru gríðarlega margar stórar lóðir sem skipta máli fyrir íbúanna til framtíðar og um það hugsa borgaryfirvöld.

 

 

Segir stefnu borgarinnar vera óraunhæfa

„Ég er aðeins hugsi yfir þessu útspili borgarinnar. Mér finnst þeta ansi brött nálgun á þá mögulegu þróun sem gæti orðið á næstu árum,“ segir Jón Ólafur Halldórsson, forstjóri Olís. Borgarráð samþykkti í gær stefnu sem felur í sér að bensínstöðvum í Reykjaví...

Mjög hugsi yfir útspili borgarinnar

Umsögn ASÍ er í fullu samræmi við 100 ára stefnu ASÍ

• Almennt áréttar ASÍ: „Það er því mat ASÍ að of langt hafi verið gengið nú þegar í markaðsvæðingu grunnstoða og feigðarflan að staðfesta markaðsvæðinguna og ganga lengra í þá átt“.
  
  
• Ég fann hjá mér þörf til að lesa umsögn ASÍ nánar vegna misjafnra túlkana fjölmiðla á álitinu sem hafði greinilega afvegaleitt mig eitt andartak. Umsögnin fylgir hér með í pistlinum.
   
• En ég treysti mér ekki til að leggja mat á þennan orkupakka en get lesið umsögn ASÍ alveg skýrt. 

Þessi stefna getur ekki átt að koma neinum á óvart, því alla tíð hefur það verið stefna ASÍ að félagslegar grunnstoðir samfélagsins að vera á könnu samfélagsins, á ábyrgð þess og stjórn þess.

Auðvitað eru skiptar skoðanir meðal félagsmanna ASÍ um  3. orkupakkann. Það er bara eðlilegt enda um að ræða fjöldasamtök sem hafa innanborðs vel yfir 100 þúsund félagsmenn.

Þetta er um­sögn Alþýðusam­bands Íslands (ASÍ)  sem er í fullu samræmi við stefnu þess

Það er greinilegt af viðbrögðum fjölmiðla, að opinbert álit ASÍ á þessum pakka er mjög oftúlkað og raunar rangtúlkað á báða bóga.

ASÍ hafnar ekki þessum hluta raforkusamninga út af fyrir sig. En varar alvarlega við enn frekari markaðs-væðingu á raforkunni því hún er ein af grunnstoðum samfélagsins .

Orðrétt segir:

„Það er því mat ASÍ að of langt hafi verið gengið nú þegar í markaðsvæðingu grunnstoða og feigðarflan að staðfesta markaðsvæðinguna og ganga lengra í þá átt.

Rafmagn er undirstaða tilveru okkar í dag og það er samfélagsleg ábyrð að tryggja framleiðslu og flutning til allra, sú ábyrgð er of mikil til að markaðurinn fái að véla með hana enda hefur markaðsvæðing grunnstoða yfirleitt ekki bætt þjónustu, lækkað verð né bætt stöðu starfsfólks“.

Þriðji orkupakkinn „feigðarflan“