Hver borgar hverjum?

• Satt að segja hélt ég að það væru neytendur sem greiddu allan kostnað við innflutning á vörum til landsins í hækkuðu vöruverði.

Svo sem vörugjöld, tolla, flutningskostnað, allskonar kostnað innflytjandans og síðast kostnað smásölunnar.

Allir þessir liðir taka á sig sérstakar álagningar innflytjandans auk hrikalegs vaxtakostnaðar sem allstaðar kemur inn í myndina.

Það virðist koma úr hörðustu átt þegar kaupmenn hafna því að allir geti krafist arðs af fjárfestingum sínum. 

Kaupmenn hafa af því áhyggjur að opinberir aðilar vilji arð af fjárfestingum sínum í vöruhöfnum. Það minnkar auðvitað álagningarmöguleika þeirra sjálfra

 
„Við mót­mæl­um því að þjón­ustu­gjöld, sem eiga að standa und­ir eðli­leg­um rekstri og upp­bygg­ingu hafn­anna, séu þannig nýtt sem skatt­stofn af borg­ar­yf­ir­völd­um,“ seg­ir Ólaf­ur Stephen­sen, fram­kvæmda­stjóri Fé­lags at­vinnu­rek­enda, í sam­tali við Morg­un­blaðið.

Mótmæla hærri arðgreiðslum

11% vaxtalækkun er gríðarlega mikilvægt skref.

• Það munar um minna
  *
• Þetta er nálægt 11% vaxtalækkun
  *
• Er vextir lækka úr 4,5% niður í 4,0% eða um 0,5 prósentustig.
  
  Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, sagði í Bítinu á Bylgjunni að stýrivaxtalækkunin hafi í för með sér að ráðstöfunartekjur fólks sem skuldi 30 milljónir króna í húsnæðislán með breytilegum vöxtum geti aukist um 150.000 krónur á ári.
  
  Fyrir mann sem skuldar 30 milljónir þarf hann að þéna 200000 þúsund til að hafa 150000 í reiðufé til að greiða vexti.  

„Gríðarlega ánægjuleg tíðindi“

Það er ekki lífhættulegt.

• Eða , „Það myndi ekki að drepa fólk að gefa því tæki­færi. Við þurf­um að gyrða okk­ur í brók,“ seg­ir Hall­dóra Þ. Jóns­dótt­ir, for­stöðumaður hjá Ási styrkt­ar­fé­lagi, um ráðning­ar starfs­fólks með fötl­un og skerta starfs­orku.

Eftir nær 25 ára starf sem grunnskólakennari veit ég fyrir víst, að það er mikil þörf á því að fá fólk sem er skilgreint fatlað (en er það jafnvel ekki) til starfa í  flestum grunnskólum landsins.

• Þá er ég að tala um skóla sem telja sig vera „skóla án aðgreiningar“  Þá er ég að tala um fólk með fjölbreytta fötlun.

Það er augljóst að það er fátt sem þroskar grunnskólabörn meir en að kynnast fjölbreytileikanum sem fyrst í lífinu.

Mig minnir að grunnskólar borgarinnar séu eitthvað um 44 talsins er gætu hæglega haft um 150 fatlaða fullgilda starfsmenn að störfum t.d. í hlutastörfum.

Það er fátt sem hefur þroska mig betur en að ég nánast ólst upp,  rétt eins og heimilisköttur á vinnustofu Blindrafélagsins á Grundarstíg. Það var virkilega góður undirbúningur undir lífið hjá mér, reynsla sem  hefur nýst mér mjög vel í atvinnulífinu.

Á þá vinnustofu mættu reglulega fjölmargir rithöfundar bæðir þekktir og lítt kunnir til að lesa upp fyrir starfsmenn þar bæ uppköst sín á meðan ritstörfin stóðu yfir og fengu gjarnan jákvæðar og málefnalegar tilsagnir.

Nánast allir starfsmenn félagsins voru blindir og unnu fulla vinnu og voru stoltir af. Unnu þeir bæði við handavinnu sem nauðsynleg var við framleiðsluna en einnig við hættulegar trésmíðavélar.

„Það myndi ekki að drepa fólk að gefa því tækifæri“

Mikilvægt að endurúthluta fjölmörgum lóðum sem nú geyma 75 bensínstöðvar

• Frábær stefnumörkun hjá borginni um fækkun bensínstöðva í Reykjavík

„Ég er aðeins hugsi yfir þessu útspili borgarinnar. Mér finnst þeta ansi brött nálgun á þá mögulegu þróun sem gæti orðið á næstu árum,“ segir Jón Ólafur Halldórsson, forstjóri Olís.

En borgarráð samþykkti í gær stefnu sem felur í sér að bensínstöðvum í Reykjavík fækkar um helming á næstu sex árum.

Það er augljóst að þörf fyrir bensínstöðvar fer snarminnkandi með til komu rafmagnsbíla og síðan metanbíla. Hér takast auðvitað á sérhagsmunir olíufélaganna og almennings hins vegar.

Félögin vilja sjálf ráða því hvernig þessar lóðir verða nytjaðar til framtíðar og í þeirra umsjón. Við þetta rýrnar verulega huglægt verðmæti félaganna því þessar lóðir eru mjög verðmætar borginni og eru jafnan staðsettar á mjög mikilvægum stöðum.

Þetta eru gríðarlega margar stórar lóðir sem skipta máli fyrir íbúanna til framtíðar og um það hugsa borgaryfirvöld.

 

 

Segir stefnu borgarinnar vera óraunhæfa

„Ég er aðeins hugsi yfir þessu útspili borgarinnar. Mér finnst þeta ansi brött nálgun á þá mögulegu þróun sem gæti orðið á næstu árum,“ segir Jón Ólafur Halldórsson, forstjóri Olís. Borgarráð samþykkti í gær stefnu sem felur í sér að bensínstöðvum í Reykjaví...

Mjög hugsi yfir útspili borgarinnar

Umsögn ASÍ er í fullu samræmi við 100 ára stefnu ASÍ

• Almennt áréttar ASÍ: „Það er því mat ASÍ að of langt hafi verið gengið nú þegar í markaðsvæðingu grunnstoða og feigðarflan að staðfesta markaðsvæðinguna og ganga lengra í þá átt“.
  
  
• Ég fann hjá mér þörf til að lesa umsögn ASÍ nánar vegna misjafnra túlkana fjölmiðla á álitinu sem hafði greinilega afvegaleitt mig eitt andartak. Umsögnin fylgir hér með í pistlinum.
   
• En ég treysti mér ekki til að leggja mat á þennan orkupakka en get lesið umsögn ASÍ alveg skýrt. 

Þessi stefna getur ekki átt að koma neinum á óvart, því alla tíð hefur það verið stefna ASÍ að félagslegar grunnstoðir samfélagsins að vera á könnu samfélagsins, á ábyrgð þess og stjórn þess.

Auðvitað eru skiptar skoðanir meðal félagsmanna ASÍ um  3. orkupakkann. Það er bara eðlilegt enda um að ræða fjöldasamtök sem hafa innanborðs vel yfir 100 þúsund félagsmenn.

Þetta er um­sögn Alþýðusam­bands Íslands (ASÍ)  sem er í fullu samræmi við stefnu þess

Það er greinilegt af viðbrögðum fjölmiðla, að opinbert álit ASÍ á þessum pakka er mjög oftúlkað og raunar rangtúlkað á báða bóga.

ASÍ hafnar ekki þessum hluta raforkusamninga út af fyrir sig. En varar alvarlega við enn frekari markaðs-væðingu á raforkunni því hún er ein af grunnstoðum samfélagsins .

Orðrétt segir:

„Það er því mat ASÍ að of langt hafi verið gengið nú þegar í markaðsvæðingu grunnstoða og feigðarflan að staðfesta markaðsvæðinguna og ganga lengra í þá átt.

Rafmagn er undirstaða tilveru okkar í dag og það er samfélagsleg ábyrð að tryggja framleiðslu og flutning til allra, sú ábyrgð er of mikil til að markaðurinn fái að véla með hana enda hefur markaðsvæðing grunnstoða yfirleitt ekki bætt þjónustu, lækkað verð né bætt stöðu starfsfólks“.

Þriðji orkupakkinn „feigðarflan“

Það er um að gera að láta fulltrúa valdsins heyra það.

• Nú eru hælisleitendur farnir að elta uppi ráðherra Sjálfstæðisflokksins þar sem þeir eru á opnum fundum flokksins
  *
• Þeir krefjast svara frá þessum ráðamönnum gamla valdflokksins. Það er einmitt flokkurinn sem hefur helst beitt sér í gegnum tíðina gegn komu hælisleitenda til Íslands.

WWW.FRETTABLADID.IS

 

Upp­­á­koma á fundi Sjálf­stæðis­flokksins: Hælis­­leit­endur kröfðu ráð­herra svara

Ákaflega kjánaleg og vandræðaleg uppákoma varð á fundi Sjálfstæðisflokksins um þriðja orkupakkann í dag þegar hælisleitendur kröfðu tvo ráðherra svara um sín mál.

 

• Fram kom að hælisleitendurnir sem rætt var við eftir fundinn. Að hælisleitendur hafi um langt skeið og ítrekað reynt að fá fund með ráðherra dómsmála til að ræða sín mál, en engin svör fengið. 

Hér var ekki um að ræða sérstakan fund með ráðherrum. Heldur var um að ræða opinn fund fyrir alla sem hafa áhuga á að mæta, þar sem tveir ráðherrar fluttu erindi og svöruðu fyrirspurnum. En segja má að málefni hælisleitenda hafi auðvitað ekki verið á dagskrá fundarins.

M.ö.o. tveir af forystumönnum Sjálfstæðisflokksins sem er flokkurinn sem hefur mótað stefnu íslendinga varðandi hælisleitendur sem til Íslands koma. Flokksfélagar ráðherranna voru teknir í bólinu og fyrirspurn fundarmannsins snertu fundarmenn mjög illa

Þetta forystufólk í stjórnmálum hefur gætt þess vandlega að þagga niður alla umræðu um þetta málefni í óþökk meirihluta þjóðarinnar.

Fólk verður að átta sig á þeirri staðreynd, að hælisleitendur hafa mikinn alþjóðlegan rétt samkvæmt samþykktum Sameinuðu Þjóðanna sem íslenska ríkið er aðili að.

Upphlaup á fundi Sjálfstæðisflokksins

Fólkið í þokunni

Nú í „Kjarnanum“ birtist nokkuð lýsandi grein skrifuð af Þórði Snæ sem skýrir nokkuð stöðu fólks sem dregur fram lífið á launum frá Tryggingastofnun sem kallast íhaldsheitinu „örorkubætur“.

Því þetta eru auðvitað laun og ekkert annað, en ekki bætur. Það er ekkert verið að bæta eitt né neitt. Örorka eða fötlun verður ekki bætt eða læknuð með peningum

Í greininni segir frá því að allar reglur og lög um hvernig upphæðir slíkra launa skuli vera hverju sinni séu í raun brotnar, öll vinnubrögð séu óútskýranleg því fólki sem býr við þennan kost.

Allar ákvarðanir virðast taka mið af pólitískum hentugleikum þess ráðherra sem er fjármálaráðherra hverju sinni. M.ö.o. fólkið sem háð þessu lífviðurværi býr í þoku og þekkingarleysi um hvernig laun þess eru ákvörðuð.

Það er auðvitað óviðunandi að svona ástand ríki á meðan VG er í ríkisstjórn þótt málaflokkurinn sé á hendi gömlu valdaflokkana og stjórnsýslulegri ábyrgð. Þeirra flokka sem bera í raun ábyrgð á þessu ástandi. Svelti-aðferðinni sem á að knýja nöktu konuna til að spinna þótt heilsulaus sé.

Það er auðvitað ógnvekjandi ástand að fjöldi fólks með 75 prósent örorku- og endurhæfingarmat á Íslandi skuli hafa tvöfaldast á tæpum tuttugu árum. Þetta er auðvitað viðfangsefni sem takast verður á við með mannúðlegum hætti.

Auk þess sem eftirlaunafólki fer hraðfjölgandi. Þessi mál leysast ekki með valdi og svelti-tilburðum, þar verða að koma til félagsleg úrræði.

Húsnæðismál láglaunafólks hafa lengi verið í ólestri eða allar götur frá valdatíð Davíðs Oddssonar. Ef tekið væri á þeim vanda með félagslegum hætti, mætti bæta stöðu þessa láglaunafólks mjög verulega.

Einnig gætu opinberar stofnanir og fyrirtæki auðveldlega nýtt sér vinnukraft fólks sem er með örorkumat og að einhverju leiti skerta starfsgetu. Það búa allir einstaklingar við einhverja skerta starfsgetu.

Þá þyrfti að leysa launamálin og tengd skattamál með eðlilegum og sanngjörnum hætti. Það verður að hætta að láta fordóma ráða þar för.

En einnig verður sanngirni að ríkja því greinilegt er að fullstarfandi og skattgreiðandi fólki fer hlutfallslega fækkandi í framtíðinni.

KJARNINN.IS

 

Öryrkjar skildir eftir í fátækragildru

Þegar verið er að taka ákvarðanir um hækkun á örorkulífeyri milli ára er stuðst við spá um launaþróun. Sú spá er oftast nær lægri en raunveruleg hækkun launa milli ára.

Það er greinilega eitthvað að, hjá þessu fyrirtæki

• Er þetta ekki stærsti eigandinn að Morgunblaðinu sem á þetta fyrirtæki?
  *
• Og þess vegna meðeigandi Eyþórs Arnalds borgarfulltrúa í þessu útgáfufyrirtæki?
  *
• Sem ræðst með þessum hætti gegn launafólki.
  *
  
• Það er svo sem ekkert nýtt að Morgunblaðið ráðist að launafólki í áratuga sögu sinni.

 

”Ein ríkasta fjölskylda landsins, útgerðarslektið í Eyjum sem á ÍsAm heildsöluna, reynir að hindra samþykkt kjarasamninga sem stefna að því að láglaunafólk geti lifað af laununum sínum.
Verulega ógeðslegt.”

Þetta eru vörur sem koma frá þeim, spurning um að finna bara eitthvað annað...

Ekki hótun hjá ÍSAM

Verðbólguvaldar

• Sífellt er einblínt á launin í landinu þegar verðbólguváin er annarsvegar. En það eru auðvitað margir aðrir þættir sem spila inn í þá stöðu
  
  
• Hvernig væru að skoða ábyrgð atvinnurekenda t.d. í byggingariðnaði í verðbólgumálunum.
   
  
• Kaupmenn sem eru þekktir fyrir einstakt okur eða innflytjendur sem flytja til ódýrar vörur til landsins en selja á okurverði. Skipafélögin gefa ekki flutningin til landsins.
  
  
• Hvernig ætli standi á því að einn af nýju Samsung símunum kostar allstaðar það sama á Íslandi, 230 þús. en er seldur fyrir 40 000 lægra verð á Spáni.
  
  
• Ef það er eitthvað sem veldur verðbólgu á Íslandi er það óeðlilegt vöru- og þjónustuverð. Hvað ætli Seðlabankinn geri í því? Ekkert.
   
• Eða rándýr bankastarfsemi sem veldur gríðarlega mikilli verðbólgu. Ásamt fjárfestum fjármagnseigendum í braski sínu, leiguokrar
  
  
• Allt eru þetta verðbólguvaldar og miklu fleiri óupptaldir

„Við veðjum á vaxtalækkun“

Ekki geta þessi viðhorf Jóhannesar komið á óvart

• Sömu viðhorfin uppi hjá Jó­hann­esi Þór Skúla­syni, nú fram­kvæmda­stjóra Sam­taka ferðaþjón­ust­unn­ar og hann hafði þegar hann reyndi að misnota félög grunnskólakennara til að fara í stríð við vinstri stjórnina eftir hrunið
  *
• Þar eru djúp hjólför eftir þennan aðila og annarra hægrimanna sem stóðu með honum og seint gengur að græða upp.

Blessaður drengurinn virðist misskilja tilgang verkalýðsfélaganna, því þeirra viðfangsefni og í raun eina verkefni er að halda utan um hagsmuni launafólks.

Einkum að halda utan um og verja stöðu þess fólks er býr við lökustu kjörin í landinu. En ferðaþjónustan byggir einmitt sína afkomu á vinnu láglaunafólks, bæði innlendu og erlendu. Það er bara ekki líðandi.

Lengi hefur verið vitað um að WOW var á hraðri leið í brotlendingu, það leyndi sér ekki á niðurboðum þessa fyrirtækis á verðum fyrir þjónustu sína.

Þrot þessa fyrirtækis mun ekki hafa veruleg áhrif á efnahag landsins nú um einhverja framtíð, áhrifin eru löngu komin fram og alltaf stóð til að senda reikn-inginn á launafólk landsins. Það eru þeir sem eru skattgreiðendur á Íslandi.

Fyrirtækið var bólufyrirtæki með engar efnislegar eða peningalegar eignir og lifði á fyrir fram greiðslum fólks, skyldi bara eftir tugmilljarða skuldir sem  sumar lenda á almenningi að greiða.

Náunganum var af viðhlæjendum  sínum hrósað í hástert bæði fyrir og eftir fallið. Fram á síðustu mínútur reyndi hann að hafa fé af fólki þótt hann vissi fyrir fram að hann var að féfletta fólk.

Hóteleigendur og aðrir ferðaþjónustuaðilar nutu niður-boða WOW með hækkuðum verðum hjá sér. En voru auðvitað ekki tilbúnir að ganga inn í þennan rekstur þótt einir hefðu af því hagsmuni að reka þetta félag inn í framtíðina. Þeir hafa auðvitað vitað hverskonar fyrirtæki flugfélagið var.

Það er miklu frekar að þjóðin þurfi að hafa áhyggjur af hótelum í tugatali sem öll eru rekin á gríðarlegri skuldsetningu. Þess er kyrfilega gætt að ekki hlaðist upp eignir af tímabundnum arði fyrirtækjanna.

Skráðir eigendur hótelanna, eignarhaldsfélögin greiða sér strax út allan arðinn sem verður til í rekstrinum jafnóðum og koma honum fyrir undir nýjum fjárfestingum með nýjar kennitölur.

Þetta er rekstrarformið sem íslendingar fóru að kynnast eftir inngöngu Íslands í EFTA sem komst á flug með EES samningunum.  Við hrunið fór það hagkerfi á hliðina sem er raunar fastur fylgifiskur svona sjúks atvinnulífs. En þess var gætt að sem flestir þessara aðila kæmist með sem mest af fé úr landi eftir hrunið.

En atvinnulífið nú er af nákvæmlega sama meiði og það þarf ekki að hlífa því heldur að fara í skaðaminnkunaraðgerðir.

Verkalýðshreyfingin með „ranghugmyndir“