Það er sama hvaðan gott innlegg kemur í borgarmála umræðuna

• „Við þurfum að gera upp við nýfrjálshyggjuna, ekki bara hvernig skattar hinna ríku voru lækkaðir og þannig grafið undan velferðarkerfinu, heldur líka hvernig örfáar fjölskyldur náðu að sölsa undir sig almannaeigur
  * 
• Fyrir okkur Reykvíkinga vegur salan á Bæjarútgerðinni þar þyngst. Sú sala markaði upphaf nýfrjálshyggjunnar og einkavæðingar almannaeigna í Reykjavík,“ 

segir Reinhold Richter, aðaltrúnaðarmaður í Ísal og frambjóðandi sósíalista í Reykjavík.

Sala Kristjáns Loftssonar og félaga á hlut sínum í HB-Granda um daginn fékk Reinhold til að kanna málið.

Fjölskyldur Kristjáns og viðskiptafélaga seldu sinn hlut á 21,7 milljarð króna til Guðmundar Kristjánssonar í Brim. Hlut sinn í HBGranda eignuðust Kristján og félagar 1988 þegar þeir keyptu ásamt Sjóvá 78% hlut Reykjavíkurborgar í Granda.

„Davíð Oddsson borgarstjóri seldi þessu fólki hlut borgarbúa í Granda á 500 milljónir króna árið 1988,“ segir Reinhold. „Á núvirði eru þetta um 2.070 milljónir króna. Og hlutirnir sem voru seldir um daginn eru aðeins partur af því sem Davíð seldi árið 1988.

Ætli Kristján og félagar hafi ekki greitt um 1.400 milljónir króna á núvirði fyrir það sem þeir voru að selja fyrir 21.700 milljónir króna. Þeir högnuðust því um meira en 20 milljarða króna í gegnum klíkuskap.

Það er kallað klíkuræði, óligarkismi, þar sem einka-vinir valdhafa hagnast af að sölsa undir sig almanna-eigur. Þetta er ástandið í Rússlandi og víða í Austur-Evrópu, en þetta ástand hefur varað í marga áratugi á Íslandi.“

Reinhold segir að dæmið sé líklega enn verra. Þegar Davíð Oddsson var borgarstjóri og bjargaði Ísbirninum frá gjaldþroti 1985, með því að sameina það fyrirtæki inn í Bæjarútgerð Reykjavíkur, yfirtók borgarsjóður miklar skuldir af fyrirtækinu, hátt í 1,5 milljarð króna á núvirði.

„Það mætti því halda því fram að Davíð borgarstjóri hafi selt hlut borgarbúa á nánast ekki neitt,“ segir Reinhold. „Sama hlut og var seldur um daginn á 21,7 milljarð króna.

Það mætti gera eitthvað fyrir þá upphæð. Eitthvað gáfulegra en að gefa Kristjáni Loftssyni og félögum. Ég efast um að borgarbúar myndi kjósa þá niðurstöðu í dag.“ Hann bendir á að nota mætti 20 milljarða sem 20% stofnframlag til byggingar fjögur til fimm þúsund íbúða.

Reinhold leggur til að þessi saga verði rannsökuð.

„Þótt við getum ekki endurheimt þessar eignir, né náð hagnaðinum af þeim sem sölsuðu þær undir sig, þá er alla vega betra að þekkja söguna. Hvernig eignir almennings voru færðar til örfárra á nýfrjálshyggjuárunum,“ segir Reinhold.

Bæjarútgerð Reykjavíkur var stofnuð eftir stríð til að tryggja sjómönnum og verkafólki í Reykjavík vinnu. Hún var rekin með sóma fram undir lok áttunda áratuginn, þegar hún lenti í vanda eins og flest útgerðar-fyrirtæki landsins.

Þrátt fyrir útfærslu landhelginnar dróst afli saman og offjárfesting sligaði útgerðina. Kvótakerfið var einmitt sett á til að draga úr fjárfestingum og minnka kostnað við veiðarnar.

En áður en hagkvæmni kvótakerfisins náði að bæta rekstur bæjarútgerðanna voru þær seldar, ekki bara í Reykjavík heldur líka í Hafnarfirði, á Akureyri og víðar.

Það voru því einkaaðilar, í flestum tilfellum innvígðir og innmúraðir sjálfstæðismenn, sem tóku inn hagnaðinn af kvótakerfinu. Almenningur, eigendur bæjarútgerðanna, fékk ekkert.

„Þetta var ekkert síður blóðug einkavæðing en einkavæðing bankanna á sínum tíma,“ segir Reinhold. „Það voru bæjarútgerðir og útgerðir samvinnu-hreyfingarinnar sem komu fótunum undir Íslendinga eftir stríð.

Þær voru stofnaðar til að tryggja fólki atvinnu. Í dag eru þessar almannaeigur og fyrrum félagslegar eignir komnar í hendur örfárra fjölskyldna sem veigra sér ekki við að loka fiskvinnslustöðvum og segja upp tugum og hundruðum starfsmanna ef þær halda að þær geti grætt á því. Einkavæðingin snýst því ekki aðeins um krónur og aura heldur líka um að fólk geti búið við öryggi og trausta afkomu.“

Þegi þú Vilhjálmur

• Var einu sinni sagt við þennan mann og það ekki af ástæðulausu.

Sumir hafa sómatilfinningu en aðrir ekki, þetta er það sem fólk verður að sætta sig við búandi í samfélagi. Að fólk er allskonar.

Það breytir engu þótt þessi stjórnarmaður reyni sem mest hann getur að klóra í bakkann. Siðleysið hefur þegar birst þjóðinni, er stjórnin lækkaði laun þeirra sem bjuggu við lægstu launin í Hörpu og vann sín störf á yfirvinnutíma.

Það má vel vera að launakostnaður hafi verið of mikill miðað við einhverjar gefnar forsendur.

Vandaðir stjórnendur hefðu auðvitað gengið á undan með góðu fordæmi og byrjað á því að lækka sín laun og síðan boðið upp á almenna og jafna hlutfalls lækkun launa yfir línuna. Eftir rækilega kynningu á ástæðunni.

Stjórnarmenn eru engir láglaunamenn miðað við almenn laun og eru iðulegast í öðrum digrum störfum meðfram.

Vert er einnig að minna á þá staðreynd að það eru þessir stjórnarmenn sem bera ábyrgðina á rekstri Hörpu. Ef illa gengur eiga laun þeirra að skerðast. 

Hvað sem má segja um orð Vilhjálms um að laun þjónustufulltrúa hafi verið mjög rífleg miðað við einhverja launataxta eru það bara hans orð.

En þetta er fólkið sem skapar ásýnt þessa staðar og störf þess skipta geysi miklu máli fyrir orðstír staðarins.

Því geta einhverjir launataxtar VR tæplega verið réttur mælikvarði á, hver eðlileg laun þessa fólks ættu að vera.

Það er morgunljóst, að stjórn Hörpunnar hefur orðið sér til skammar og gert alvarlega í brók með framkomu sinni. Það er ekki sérkennilegt að þeir vilji að fólk gleymi sem fyrst skammarstrikum þeirra. 

Eða eru þetta viðhorf þessa stjórnarmanns fyrrum framkvæmdastjóra samtaka atvinnurekenda á Íslandi sem koma þarna fram, um að laun þeirra sem starfa hjá opinberum aðilum eigi að vera á mjög lágum launum. Jafnvel lægri en laun annarra.

Hugsi yfir viðbrögðum formanns VR

Eiga opinberir starfamenn að hafa skertan samningsrétt?

• Er þetta virkilega skoðun Katrínar, að opinberir starfsmenn eigi aldrei að geta haft alveg frjálsan samnings- og verkfallsrétt?
  *
• Er það virkilega þannig að skoðanir Katrínar dansi algjörlega eftir stefnu samtaka atvinnurekenda og margra forystumanna innan ASÍ?

„Það er svo hæg­ur vandi að rifja upp að fjár­málaráðherra sendi í fyrra til­mæli til allra stjórna op­in­berra fyr­ir­tækja um að fara hóf­lega fram í launaþróun sinna stjórn­enda,“ seg­ir Katrín og bæt­ir við að hið op­in­bera eigi ekki að vera leiðandi í launaþróun, held­ur fylgja launaþróun í land­inu. Hún vís­ar til fjár­málaráðuneyt­is­ins um ít­ar­legri svör, en þar sé fram­kvæmd starfs­kjara­stefnu rík­is­ins að finna.

Aðspurð hvort full­trú­ar rík­is­ins muni ít­reka til­mæli fjár­málaráðherra frá í fyrra við stjórn Hörpu svar­ar Katrín: „Ég hef rætt við fjár­málaráðherra að hann ræði við stjórn­ir op­in­berra fyr­ir­tækja um þessu mál, þar á meðal stjórn Hörpu.“

Stjórn Hörpu sendi frá sér yf­ir­lýs­ingu í dag þar sem kem­ur fram að stjórn­end­um þyki mjög leitt að sjá á eft­ir góðu fólki sem hafi starfað þar til lengri eða skemmri tíma en tel­ur sig ekki eiga sam­leið með fyr­ir­tæk­inu áfram.

• Það er auðvitað þannig, að eðlilegt er að formaður Hörpu taki pokann sinn. Það er auðvitað hann sem ber alla ábyrgð á þessu háttarlagi Hörpustjórnenda
  *
• Það er algjörlega augljóst að ég virðist vera algjörlega ósammála Katrínu um hver samnings- og verkfallsréttur opinberra eigi að vera
  *
• Það er ekki beinlínsis hlutverk ríkisins að stuðla að sátt á vinnumarkaði, svo það sé sagt
  *
• Sá pilsfaldakapitalismi er ekki á stefnuskrá stjórnmálaflokks sem telur sig vera vinstriflokk
  *
• Aðilar atvinnulífinu, launfólk og atvinnurekendur hinsvegar eiga að axla þá ábyrgð
  *
• En þarna var um algjöra valdníðslu að ræða.

MBL.IS

 

Ríkið á að stuðla að sátt á vinnumarkaði

„Hlutverk ríkisins er að stuðla að sátt á vinnumarkaði og stöðugleiki á vinnumarkaði verður ekki settur á ábyrgð launalægstu hópanna,“ segir Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, í samtali við mbl.is.

Ríkið stuðli að sátt á vinnumarkaði

Hættulegasti maður veraldar

• Það er eins og forseti Bandaríkjanna sé einvaldur. Það ætti öllum að vera ljóst hversu hættulegur þessi forseti er
  *
• Bandaríkin eru pottur og pannan í öllum styrjöldum sem fara fram í veröldinni
  *
• Hún er mikil sök Bandaríkjanna í Jemen og raunar allsstaðar í arapaheiminum.

RUV.IS

 

Ákvörðun Trumps víðast hvar illa tekið

Antonio Guterres, aðalframkvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna hvetur þjóðirnar sem undirrituðu kjarnorkusamkomulagið við Íran að standa við það þótt Donald Trump hafi í dag ákveðið að draga Bandaríkin út úr því. Federica Mocherini, utanríkismálastjóri Evrópusambandsins,...

Beita Írana þvingunum á nýjan leik

Setu-verkfall

• Það hefur verið talinn réttur launafólks ef atvinnurekandinn stendur ekki skil á launum fólks á réttum tíma geti launafólk bara sest niður
  *
• Beðið á fullum launum uns greiðslan skilar sér. Flóknara er það ekki. A.m.k. væri eðlilegt að Efling stéttarfélag kannaði málið
  *
• Þetta er auðvitað óvenju hrottaleg ósvífni af hálfu atvinnurekandans sem líðst ekki á venjulegum vinnustöðum.

Starfsfólk verði ekki látið bíða stundinni lengur

Falið leyndarmál

Búsetukostnaður fólks hjá Búseta er það mikill, að góður helmingur eftirlauna eftirlaunafólks fer í mánaðar-greiðslur af tiltölulega temmilegum íbúðum.

Síðan gerist það iðulega að annar makinn fellur frá og þá er eftirlifandi einfaldlega kominn á götuna.

Því þá er það staðreynd að sá sem stendur eftir, ræður ekki við þessar mánaðargreiðslur.

Helmingur tekna tekjulágra í húsaleigu

Erfiðir dagar hjá Sjálfstæðisflokki og hækjum hans.

• Frá haustdögum hafa fulltrúar þessa flokks talað um óreiðu í rekstri borgarinnar og að hún sé stöðugt að safna skuldum
  *
• Síðan kemur nú út síðasti ársreikningur núverandi borgarstjórnar. Þá kemur allt annað í ljós.

Reksturinn er samkvæmt öllum mælikvörðum mjög sterkur. Hagstætt umhverfi hjálpar auðvitað til en það gerir fjármálastjórnunin líka og hún hefur verið ábyrg.

• Það er líka mjög ánægjulegt að bókhaldið hefur verið opnað á þessu kjörtímabili þannig að hver sem vill getur veitt því stíft aðhald
  *.
• Þetta eru auðvitað endurskoðaður árreikningur og þar er ekkert hægt að fegra.

Eyþór hefur bullað um 15 milljarða skuld eins og hér má sjá:

„Skuldirnar í borgarsjóði vaxa um 15 milljarða á síðasta ári sem er rosalegt í góðæri. Síðan sjáum við það að handbært fé í samstæðunni lækkar um 10 milljarða,“ segir Eyþór á Rúv.

Eyþór kýs að horfa framhjá þeirri staðreynd, að á síðasta ári gerði Reykjavíkurborg lífeyrissjóða skuldir sínar upp við Brú lífeyrissjóð í einu lagi.

Ekkert sveitarfélög kemst hjá þessu uppgjöri en þau gera það mishratt. Borgin er það sterk að hún gat gert þetta strax. Það væri óskandi að ríkissjóður gæti gert upp lífeyrissjóðaskuldir sínar.

Seltjarnarnesbær hefur birt sinn ársreikning og eingreiðsla til Brúar hafði þau áhrif þar að bærinn er rekinn með tapi – í góðæri.

Á Rúv segir Eyþór síðan:

„Eyþór gagnrýnir að eignir borgarinnar eða það er að segja fyrirtækja hennar eins og Orkuveitunnar og Félagsbústaða, hafi verið endurmetnar og þær hækkaðar, það sé reiknuð stærð en ekki raunveruleg. Sem sagt verið að hækka eignir á pappírunum: „Eigum við ekki að það sé sölumálning á kosningavori. Það er verið að sölumála bílinn.“

Þetta er mjög alvarlegur rógburður. Reiknaðar stærðir á borð við fasteignir eru ekki ,,hækkaðar" sem einhver liður í því að hagræða bókhaldi vegna kosninga.
Hér ber Eyþór það á einhverja ótilgreinda aðila, væntanlega okkur í meirihlutanum, að vera að hagræða tölum vísvitandi af því að það eru að koma kosningar.

Hið rétta er að matsverð eigna breytist ár frá ári og eignir eru að hækka almennt í verði. Hið sama er að sjást í öðrum sveitarfélögum, eru þeir sem þar ráða þá líka að sölumála bíla?

Það eru löggiltir endurskoðendur sem setja upp þennan ársreikning og verður ekki viðkomið einhverjum pólitískum keilum.

Sem betur fer, er borgin óðum að ná sér eftir óstjórn Sjálfstæðisflokksins í fjármálum borgarinnar.

Dagur og Eyþór á Þingvöllum

Áróðurs meistarar í blaðamanna stétt.

• Mikilvægur sannleikur er sagður í þessari grein er lýsir vel hvernig ákveðnir hagsmuna aðilar halda uppi áróðri til suðnings sínum málstað
  * 
• Blaða- og fréttamenn eru iðulega handbendi hagsmuna afla
  *
• Það er ekkert svart-hvítt í þessum heimi
  *
• Það er engu að treysta af því sem herveldin halda fram. Breytir þá engu hvert herveldið er.

NEISTAR.IS

 

Brunnmígarnir í íslenskum fjölmiðlum og Stríðið gegn Sýrlandi

Þroskað lýðræðissamfélag er í stakk búið til að halda uppi umræðum um jafnvel mestu hitamál og mælikvarði á styrk tjáningarfrelsisins er ekki einungis þau lög og reglur sem gilda um það, heldur einnig hvernig leikmenn í samfélaginu takast á við ágreining. Hér skiptir við...

„Hjálpar Evrópuríkjum meira en okkur“

Launahækkanir valinna forstjóra

Launahækkanir forstjóra stærstu fyrirtækja á síðasta ári námu allt að 1 milljón króna á mánuði.

• Forstjóri N1 hækkaði í launum um 1 milljón á mánuði - Mánaðarlaun 5 milljónir.

• Forstjóri Landsvirkjunar hækkaði í launum um 800 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 2,7 milljónir.

• Forstjóri Eimskips hækkaði í launum um tæp 700 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 8,6 milljónir.

• Forstjóri Símans hækkaði í launum um 433 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 4 milljónir.

• Forstjóri Isavia hækkaði um 400 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 2,1 milljón.

• Forstjóri Reita hækkaði í launum um 400 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 3,7 milljónir.

• Forstjóri HB Granda hækkaði í launum um 330 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 4,2 milljónir.

• Forstjóri Sjóvá hækkaði í launum um 242 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 4,1 milljónir.

• Forstjóri Íslandspósts hækkaði í launum um 252 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 1,7 milljónir.

• Forstjóri Landsnets hækkaði í launum um 180 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 1,8 milljónir.

• Útvarpsstjóri hækkaði í launum um 250 þúsund á mánuði - Mánaðarlaun 1,8 milljón.

Ef einhverjir þyrftu að fara á námskeið um fjármálalæsi eru það þessir aðilar.

Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, segir launahækkanir til handa forstjórum stærstu fyrirtækja sorglegar og „ógeðslegt misrétti“. Þessi listi kemur frá Vilhjálmi

 

Enn hvað það verður gott og notalegt að búa í borginni næsta kjörtímabil

• Mikið erum við Reykvíkingar vinsælir, næstu fjögur ár verða þægileg

Nú ku 17 aðilar hafa tilkynnt um framboð sitt um að manna borgarstjórnina. Sumir gera það með söng og hljóðfæraslætti á meðan aðrir fara með veggjum og hafa frekar hljótt um þá ætlan sína.

A.m.k. þrjú þessara framboða bjóða upp á algjör kraftaverk sem flestir með æfðan vöðva milli eyrnanna sjá, að þessir aðilar geta engan veginn haft vald á að framkvæma eða ætla öðrum að framkvæma verkið.

Í rauninni fer nú fram svipað leikrit eins gerist í náttúrunni er frjáls í karldýr skóginum dansa rúmbu fyrir kvendýrin og sýna þannig hvað þeir eru stórkostlegir á fengitímanum. Allt er gert fyrir lúkkið.

Eitt framboðið ætlar að byggja upp borgarlínu sem á að fara neðanjarðar á viðkvæmum svæðum. Ofanjarðar verða síðan ræktuð pálmatré. Greinilega er reiknað með öruggu fjárstreymi ríkissjóði. Því borgin ein og sér ræður ekki við svona verkefni.

Eitt framboðið ætlar að lækka skatta, sá flokkur hefur reyndar notað þetta trix í áratugi með góðum árangri án þess að þurfa nokkurn tíman að standa við það. Þá ætlar þessi aðili að fella niður fasteignagjöldin af okkur sem eru komin yfir 70 ára aldurinn og stórlækka verð á nýjum byggingalóðum. Loforð sem þýðir verulega hækkun á útsvari og verulega niðurfellingu á þjónustu borgarinnar.

Þriðji hópurinn ætlar að byggja 10 þúsund íbúðir á næsta kjörtímabili. Láta vegagjöld halda áfram í Hvalfjarðargöngum, en það verður ríkisvaldsins að taka ákvarðanir um vegagjöld. Þetta framboð ætlar að byggja brú yfir Faxaflóann.